سازهای سنتی
سازهای سنتی از سازهایی است که در ایران بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرند و شما می‌توانید در آموزشگاه موسیقی شرق تهران آموزش این سازها را زیر نظر حرفه‌ای‌ترین اساتید فراگیرید.
سازهای موسیقی سنتی، بخش حیاتی از تاریخ و فرهنگ هر جامعه موسیقی دوست را شکل می‌دهند. این سازها، نمادهایی از هنر، احساسات و هویت موسیقیایی مردمان یک منطقه یا کشور هستند. آنها نه تنها یک ابزار برای اجرای موسیقی هستند، بلکه نماینده‌هایی از سنت‌ها، ارزش‌ها و ارثیه موسیقیایی هستند که به نسل‌های آینده منتقل می‌شوند.
کلاس‌های سنتور در روزهای دوشنبه و چهارشنبه برگزار می‌گردد.
استاد سنتور آقای حسین همت آبادی یکی از شاگرادن ممتاز استاد پایور می‌باشند. شیوه‌ی تدریس ایشان همانند تدریس استاد پایور می‌باشد.
کلاس‌ها به صورت تک نفره برگزار می‌شود، همچنین حضور پدر یا مادر سر کلاس درس بلامانع است.
قابل ذکر است استاد همت آبادی هنرجویانی تربیت نموده‌اند که خود در آموزشگاه‌های موسیقی مختلف در سمت مدرس سنتور مشغول به فعالیت هستند.
کلاس‌های سازه‌های کوبه‌ای آموزشگاه موسیقی شرق تهران شامل دف، تنبک و تنبور می‌باشد که در روزهای شنبه، دوشنبه و سه‌شنبه برگزار می‌گردد.
اساتید مربوطه در آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی عبارتند از آقایان: علیرضا زرکار، امیر خیری و فراز ورعی
کلاس‌ها هفته‌ای یک جلسه و به صورت تک نفره در این آموزشگاه موسیقی برگزار می‌گردد.
کلاس نی در روزهای دوشنبه توسط آقای امیر آزاد در این آموزشگاه موسیقی برگزار می‌شود. کلاس‌ها هفته‌ای یک جلسه و به صورت تک نفره و خصوصی برگزارمی‌گردد.
کلاس‌های تارو سه تار در روزهای سه‌شنبه و پنجشنبه برقراراست مدرس مربوطه آقای فربد لطیفی می‌باشد.
این کلاس‌ها در هفته یک جلسه بصورت خصوصی تشکیل می‌گردد.
اهمیت سازهای سنتی
موسیقی یکی از هنرهایی است که هم به هنرمند آرامش می‌دهد و هم گوش شنوندگان را نوازش می‌دهد و به آنها لذت می‌بخشد.
قرن‌هاست که ساز و موسیقی با فرهنگ ایرانی عجین شده است.
در قرن حاضر نیز خوشبختانه تقریبا بین همه‌ی خانواده‌ها با فرهنگ‌های مختلف، فراگرفتن موسیقی به امری متداول بدل شده است.
دستگاه‌ها، نغمه‌ها، و آوازهایی است که از سال‌ها پیش از میلاد مسیح تا به امروز سینه به سینه در متن مردم ایران جریان داشته، و آنچه دلنشین‌تر، ساده‌تر بوده‌است امروز در دسترس است.
یکی از اهمیت‌های بزرگ سازهای موسیقی سنتی، حفظ و نگهداری تاریخ و میراث موسیقیایی است. این سازها شاهد تکنیک‌ها، ضرب‌الاجزاء و سبک‌های موسیقیایی قدیمی هستند که توسط نوازندگان و آهنگسازان گذشته بکار گرفته شده‌اند. آنها به نسل‌های آینده، فرصتی را می‌دهند تا با سبک‌های موسیقیایی گذشته آشنا شوند و از آنها الهام بگیرند.
علاوه بر این، سازهای موسیقی سنتی نقش مهمی در حفظ هویت فرهنگی و موسیقیایی یک جامعه دارند. آنها نمادهایی از شخصیت و اصالت موسیقیایی هستند و به نوازندگان اجازه می‌دهند تا ارتباطی عمیق‌تر با ریشه‌های فرهنگی خود برقرار کنند. سازهای سنتی، الگوها و قوانینی را برای اجرای موسیقی به ارمغان می‌آورند و به نوازندگان امکان می‌دهد تا از تکنیک‌ها و اصول موسیقیایی سنتی استفاده کنند و به خلق و اجرای آثاری با رنگ و بوی خاص بپردازند.
ساز های موسیقی سنتی
سازهای موسیقی سنتی همچنین ارتباطی نزدیک بین نوازندگان و شنوندگان ایجاد می‌کنند. زمانی که یک نوازنده ساز سنتی را اجرا می‌کند، این ساز قادر است احساسات و افکار نوازنده را به خوبی منتقل کند و باعث ارتباط عمیقی بین نوازنده و شنوندگان می‌شود. این ارتباط نه تنها احساسات را به اشتراک می‌گذارد، بلکه یک ارتباط فرهنگی و هنری بین موسیقی‌دوستان راهمیت سازهای موسیقی سنتی بسیار وسیع است و هر منطقه و کشوری سازهای خاص و منحصر به فرد خود را دارد. به عنوان مثال، در ایران سازهایی مانند تار، سه‌تار، سنتور، نی، خودو، و دف از جمله سازهای موسیقی سنتی هستند که در اجرای موسیقی سنتی به کار می‌روند.
تار یکی از معروف‌ترین سازهای موسیقی سنتی ایران است. این ساز دارای صدایی عمیق و زیبا است و با استفاده از انگشتان بر روی ریشه‌های سیم‌ها نواخته می‌شود. سه‌تار نیز سازی است که با سه سیم و سیزده پلکان بر روی تارها مجسم شده است و صدایی ملایم و حساس دارد. سنتور یک ساز سنتی ایرانی است که قبلاً در برخی نقاط ایران مورد استفاده قرار می‌گرفته است و در دهه‌های اخیر به‌طور وسیع‌تری در موسیقی سنتی و مدرن ایران به کار گرفته می‌شود.
نی نیز یک ساز سنتی بادی است که در ایران و مناطق دیگری از خاورمیانه و آسیای مرکزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ساز دارای شیوه نواختن خاصی است که نیازمند تنفس عمیق و تکنیک‌های خاصی از سوی نوازنده است. خودو ساز دیگری است که در ایران ریشه دارد. این ساز دارای صدایی غنی و فرمان‌پذیر است و در اجراهای سنتی و مدرن استفاده می‌شود. دف نیز یک ساز ضربی است که به‌طور وسیع در موسیقی سنتی ایران و مناطق دیگری از جهان استفاده می‌شود. دف با استفاده از دست‌ها بر روی پوست ساخته شده و از طریق ضربه زدن به آن صدایی طبلی و قوی تولید می‌کند.
سازهای موسیقی سنتی یک جامعه را به ریشه‌های خود متصل می‌کنند و فرصتی را برای بقاء و ارتقا دستاوردهای موسیقیایی قدیمی فراهم می‌کنند. آنها به نوازندگان امکان می‌دهند تا در زمان و فضاهای مختلف، صداهایی اصیل و زیبا را خلق کنند و به گذشته و فرهنگ خود ادای احترامی بکنند.