سازهای کلاسیک
سازهای کلاسیک، همچون ویولن، ویولا، ویولنسل، و سل، به عنوان بخشی از خانوادهی سازهای زهی محسوب میشوند و تاریخچهی طولانی و غنیای دارند. این سازها از قدمت بسیاری برخوردار بوده و نقش مهمی در تاریخ موسیقی داشتهاند.
ویولن، که از قدمتی حدود چهارصد ساله برخوردار است، از محبوبیت بسیاری در موسیقی کلاسیک برخوردار است. این ساز از چهار زه برخوردار است و با استفاده از یک قوسکشی که به وسیله دست راست نوازنده انجام میشود، صدا تولید میکند. ویولن دارای صدایی دلنشین، تنوع در برگزاری نتها و امکان اجرای موسیقیهای مختلف است.
ویولا، که از ویولن بزرگتر است، نقش میانی بین ویولن و ویولنسل را در خانواده سازهای زه دارد. صدای ویولا تیرهتر و عمیقتر از ویولن است و در اجرای قطعات سمفونیک و موسیقیهای کمکنشده بسیار استفاده میشود.
ویولنسل یا سل، بزرگترین ساز از خانواده سازهای زه است. این ساز دارای صدای بسیار عمیق و پرقدرتی است که معمولاً در اجرای قطعات سمفونیک و کنسرتوها به کار میرود. نوازنده سل، ساز را بین پاهای خود قرار میدهد و با استفاده از قوسکشی، صدا را تولید میکند.
این سازها در موسیقی کلاسیک از قرن های ۱۷ و ۱۸ میلادی تاکنون یک نقش بسیار مهم و حیاتی را ایفا کردهاند. آثاری از بزرگانی همچون بتهوون، موتسارت، برامز و ویوالدی در این سازها نوشته شدهاند و هنوز هم در اجراهای کنسرتی و ارکسترال از آنها استفاده میشود.
سازهای کلاسیک، علاوه بر زیبایی صدا و امکانات اجرایی، دارای طراحی و ساختاری بسیار دقیق هستند. ساختن یک ساز کلاسیک نیاز به تخصص و مهارت بسیاری دارد و معمولاً توسط سازندگان ماهر و مجرب ساخته میشوند.
کلاسهای ویولن در روزهای شنبه و یکشنبه و دوشنبه و چهارشنبه و پنجشنبه در آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی برگزار میگردد .
اساتیدی که در این آموزشگاه موسیقی به امر تدریس ویولن اشتغال دارند عبارتند از آقایان حسین اعتمادی، فربد لطیفی
در کنار موسیقی کلاسیک، ویولن ایرانی به صورت آکادمیک در این مرکز آموزش داده میشود.
کلاسهای پیانو در آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی در روزهای شنبه و دوشنبه توسط خانم ابراهیم پور و در روزهای یکشنبه و چهارشنبه توسط آقای الماسیان برگزار میشود.
کلاس سازهای کلاسیک هفتهای یک جلسه با توجه به انتخاب استاد در آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی برگزار میشود.
کلاسها به صورت تک نفره و به صورت خصوصی در آموزشگاه موسیقی شرق تهران برگزار میشود. حضور همراه بلامانع است.
کلاسهای گیتار کلاسیک در آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی در روزهای سهشنبه و پنجشنبه برگزار میشود.
اساتیدی که در آموزشگاه موسیقی مشغول به تدریس هستند عبارتند از آقایان اخگر و بیات.
در این جلسات شما از ابتدا با شیوهی صحیح گرفتن ساز و نوازندگی آن آشنا خواهید شد.
مباحث تئوری و نظری موسیقی را برای هرچه بهتر نواختن ساز کلاسیک فرا خواهید گرفت و با تمرینات مدون و ارتباط مستقیم با مربی به روش صحیح و اصولی پیش خواهید رفت.
آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی با هدف حفظ و ارتقاء سبک موسیقی ایرانی، به دانشجویان علاقهمند به این سبک، فرصتی را میدهد تا با استفاده از روشهای سنتی و نوین، تکنیکها و فنون نوازندگی و خوانندگی در این سبک را فراگیرند.
نوای محجوبی را در بیلبورد دنبال کنید.
انواع ساز کلاسیک
سازهای کلاسیک از تاریخچهی طولانی و گستردهای برخوردار هستند و نقش مهمی در موسیقی کلاسیک داشتهاند و همچنان در زمینهی اجرا و آفرینش موسیقی کلاسیک به کار میروند. انواع ساز کلاسیک را بررسی خواهیم کرد.
ساز کلاسیک به سازهایی اطلاق میشود که در موسیقی کلاسیک استفاده میشوند. موسیقی کلاسیک یک سبک موسیقی است که از قرن ۱۱ تا قرن ۲۰ میلادی در اروپا توسعه یافته است. در این سبک موسیقی، سازهای کلاسیک از نقش بسیار مهمی برخوردار هستند و برای اجرای آثار کلاسیک از آنها استفاده میشود.
برخی از سازهای کلاسیک عبارتند از:
1. ویولن: سازی است که با استفاده از قوسکشی توسط نوازنده نواخته میشود و در طول تاریخ موسیقی کلاسیک نقش بسیار مهمی ایفا کرده است.
2. ویولا: سازی است که در اندازهی بزرگتر و تیرهتری نسبت به ویولن ارائه میشود و معمولاً در اجرای موسیقی کمکنشده استفاده میشود.
3. ویولنسل: بزرگترین ساز از خانواده سازهای زه است و صدای عمیق و پرقدرتی تولید میکند. در اجرای قطعات سمفونیک و کنسرتوها استفاده میشود.
4. پیانو: سازی است که توسط صفحهی کلیدی که شامل کلاویهها است نواخته میشود. پیانو نقش بسیار مهمی در اجرای قطعات سولو و همچنین همراهی با سایر سازها دارد.
5. گیتار کلاسیک: نوعی گیتار است که برای اجرای موسیقی کلاسیک استفاده میشود. این ساز دارای صدای زیبا و تنوع بسیاری در اجراهاست.
6. فلوت: یک ساز بادی است که در نسخههای مختلف مانند فلوت پیکولو و فلوت بم استفاده میشود و در موسیقی کلاسیک نقش بسیار مهمی دارد.
7. کلارینت: یک ساز بادی است که در موسیقی کلاسیک و موسیقی موجودات دیگر (به عنوان مثال، جاز) استفاده میشود.
8. اُبو: سازی است که در موسیقی کلاسیک شرقی (مانند موسیقی عربی و ترکی) استفاده میشود و دارای صدایی مشخص و زیبا است.
این تنها چند نمونه از سازهای کلاسیک هستند و در واقع، خانوادهی سازهای کلاسیک شامل بسیاری از سازهای دیگر نیز میشود. سازهاین تنها چند نمونه از سازهای کلاسیک هستند و در واقع، خانوادهی سازهای کلاسیک شامل بسیاری از سازهای دیگر نیز میشود. سازهای کلاسیک به دلیل طراحی دقیق، صدای زیبا، و تنوع در اجراها، همچنان مورد استفاده در موسیقی کلاسیک قرار میگیرند و برای اجراهای سولو، آنسامبلها، و ارکسترالها استفاده میشوند.
یادگیری نواختن ساز کلاسیک
یادگیری نواختن ساز کلاسیک به طور کلی به سازهایی اشاره دارد که در موسیقی کلاسیک (موسیقی سنتی غربی) به کار میروند. این سازها معمولاً در دورههای باروک، کلاسیک و رمانتیک رایج بوده و همچنان در ارکسترهای مدرن استفاده میشوند. برخی از این سازها شامل این موارد هستند.
سازهای زهی: ویولن، ویولا، ویولنسل، کنترباس و هارپ.
سازهای بادی چوبی: فلوت، ابوا، کلارینت و فاگوت.
سازهای بادی برنجی: ترومپت، هورن (فرنچ هورن)، ترومبون و توبا.
سازهای کوبهای: تیمپانی، سنج، طبل و گلوکناشپیل.
سازهای کلاویهدار: پیانو و هارپسیکورد.
این سازها اغلب بهعنوان سازهای ارکسترال شناخته میشوند و پایهگذار موسیقی کلاسیک غربی محسوب میشوند. موسیقی کلاسیک، ترکیبی از تکنیکهای پیچیده و ساختارهای مشخص است که برای این سازها نوشته شده و به اجرا در میآید.
نواختن سازهای کلاسیک به معنای اجرای قطعات موسیقی سنتی و هنری غربی با استفاده از تکنیکهای خاص آن ساز و توجه به اصول و قواعد موسیقی کلاسیک است. نواختن این سازها معمولاً به معنای داشتن دانش کافی از تئوری موسیقی، نتخوانی و تسلط کامل بر ساز میباشد. فرآیند یادگیری و نواختن سازهای کلاسیک شامل مراحل مختلفی است که هنرجویان باید طی کنند.
در ادامه مراحل یادگیری و نواختن ساز کلاسیک ، انتخاب ساز و شناخت آن را بیان میکنیم.
اولین گام، انتخاب ساز متناسب با علاقه و فیزیک هنرجو است، مانند پیانو، ویولن، ویولا، ویولنسل، فلوت، ترومپت، یا گیتار کلاسیک.
– شناخت اجزای ساز، نحوه نگهداری و شیوه نواختن صحیح آن بخش مهمی از آغاز یادگیری است.
-درک اصول نتخوانی، میزانها، آکوردها و گامهای موسیقی کمک میکند تا هنرجو به راحتی بتواند قطعات موسیقی را بخواند و اجرا کند.
– یادگیری تئوری موسیقی، شامل شناخت گامها (ماژور و مینور)، ریتمها، کشش نتها، و علائم دینامیکی.
– تمرینهای تکنیکی برای تسلط بر حرکت دستها و انگشتها (مانند اتودها و گامنوازی).
– آشنایی با مفاهیم مانند لگاتو (نواختن متصل)، استاکاتو (نواختن منقطع)، ویبراتو (لرزش صدا) و دیگر تکنیکهای خاص هر ساز.
معرفی بهترین سازهای کلاسیک
موسیقی کلاسیک یکی از غنیترین و متنوعترین سبکهای موسیقی است که هر کدام از سازهای بهکار رفته در آن ویژگیهای منحصر به فرد خود را دارند و بهطور خاص در خلق آثار بزرگ و فاخر این ژانر نقشی حیاتی ایفا میکنند. در این مقاله قصد داریم به معرفی برخی از مهمترین و برجستهترین سازها در موسیقی کلاسیک بپردازیم که هرکدام جایگاهی ویژه در ارکسترها و آثار برتر کلاسیک دارند.
پیانو یکی از اساسیترین و شناختهشدهترین سازها در موسیقی کلاسیک است. این ساز با گستره صدایی وسیع خود، به نوازندگان امکان میدهد تا طیف گستردهای از احساسات را در آثار خود بهتصویر بکشند. پیانو در بسیاری از آثار مهم آهنگسازان بزرگی چون باخ، بتهوون و شوپن نقشی برجسته دارد و بهویژه در کنسرتوها و سوناتها بهعنوان ساز اصلی درخشیده است.
ویولن یکی از سازهای محبوب و حیاتی در ارکسترهای سمفونیک است که بهعنوان ساز سولو نیز حضوری پررنگ دارد. صدای لطیف و انعطافپذیر ویولن این امکان را به نوازندگان میدهد که احساسات عمیق و پیچیدهای را در آثار خود بیان کنند. از جمله آثار برجستهای که ویولن در آنها نقشی اساسی دارد میتوان به کنسرتوهای ویولن بتهوون و چایکوفسکی اشاره کرد.
ویولا که به نوعی خواهر بزرگتر ویولن است، صدای عمیقتری دارد و معمولاً در بخشهای میانه ارکستر قرار میگیرد. این ساز با صدای غمگین و دلنشین خود در بسیاری از آثار کلاسیک نقش مهمی ایفا کرده است. ویولا بخش جداییناپذیر از بافت ارکستر را تشکیل میدهد و در بسیاری از قطعات برجسته کلاسیک حضوری مهم دارد.
چلو یا ویلنسل یکی از سازهای برجسته بخش زهی در ارکستر است که بهدلیل ابعاد بزرگتر و ساختار ویژهاش، صدای عمیقتر و گرمتری نسبت به ویولن و ویولا دارد. چلو بهخاطر توانایی تولید طیف وسیعی از صداها، از نواهای نرم و احساسی تا صداهای قوی و دراماتیک، در بسیاری از آثار موسیقی کلاسیک، بهویژه در آثار هایدن و برامس، نقش کلیدی دارد.