امیر جاهد

نام امیر جاهد در دوره قاجار و مشروطه در کنار نام ” شیدا ” و ” عارف ” دیده می‌شود.
وی انسانی فاضل و اهل قلم و شعر و موسیقی بود. آثار موسیقی او دارای شخصیت است و به دل می‌نشیند.

هیچگاه از موسیقی سبک نمی ساخت و آثارش دارای کلماتی فاخر است.
در گذشته شعر و موسیقی توسط یک نفر ساخته می‌شد. یعنی وقتی از باربد سخن به میان می‌آمد هم نوازنده، هم آهنگساز و هم شاعر خود باربد بود، ولی رفته رفته این رشته ها از یکدیگر مجزا و تخصصی‌تر شدند. با این وجود وقتی کلام و آهنگ هر دو توسط یک نفر اجرا شود ، مخاطب می‌تواند به درون او راه پیدا کند و ارتباط دقیق‌تری با هم خواهند داشت.

دکتر مهدخت معین در مورد ایشان می‌فرمایند :
استاد امیرجاهد شاعر، موسیقیدان، آهنگساز، تصنیف ساز و نویسندۀ چیره دستی بودند. ساز تخصصی ایشان تار بود و من مکرر شاهد تارنوازی ایشان حتی در سنینی بالای هفتاد بودم.
همچنین در آن سالها تصنیف خوانی ایشان را روی نوارهای بزرگ و در فضای معمولی بدون امکانات فنی ضبط می‌کردم.

هدف ایشان از ضبط تصانیف با صدای خودشان این بود که کسانی که می‌خواهند آنها را اجرا کنند، دقیقا طرز درست خواندن و آهنگ اشعار را بدانند.

ایشان معتقد بودند که تنها از روی نت نمی‌توان به طور دقیق و صحیح به خواندن تصانیف پرداخت.

آموزشگاه موسیقی نوای محجوبی